Serebral Palsi (SP)’li çocuklarda, yoga egzersizlerinin fiziksel uygunluk ve günlük yaşam aktivitelerindeki fonksiyonel bağımsızlığa olan etkisini araştırmak amacıyla yapılan bu çalışmaya, yaşları 6-18 arasında değişen 18’i kız, 16’sı erkek toplam 34 hemiparetik ve diparetik SP’li çocuk dahil edildi.

Çocuklar yoga ve kontrol grubu olmak üzere ikiye ayrıldı. Her iki grupta 17 çocuk yer aldı. Kontrol grubuna klasik fizik tedavi programı, spor ve sanat etkinlikleri, yoga grubuna ise klasik fizik tedavi programına ek olarak yoga egzersizleri uygulandı. Ayrıca yoga grubundaki çocuklar da sanat ve spor etkinliklerine katıldılar.

Çocukların fiziksel uygunlukları için EUROFIT test bataryası alt başlıklarından olan flamingo denge testi, otur ve uzan testi, kol hareket sürati ölçümü, kavrama kuvvet testi, koşu sürat testi, antropometrik ölçümler, mekik testi, hızlı merdiven inip çıkma testi kullanıldı. Günlük yaşam aktivitelerinin değerlendirilmesinde Pediatrik Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçümü (WeeFIM)’den yararlanıldı. Ayrıca kardiyovasküler endurans, altı dakika yürüme testi ve bir dakika yürüme testi ile değerlendirildi.

Yoga grubu ve kontrol grubundaki çocuklar 8 hafta boyunca, haftada 2 gün toplam 16 seans fizyoterapist eşliğinde tedaviye alındı. Her iki gruba da hem tedavi öncesi hem de tedavi sonrası değerlendirmeler yapıldı.

SP’li çocuklarda fiziksel uygunluk ve fonksiyonel bağımsızlık grup içi karşılaştırmalara bakıldığında tedavi sonrası yoga grubu lehine sonuçların daha iyi olduğu görüldü (p<0,05).

Gruplar karşılaştırıldığında antropometrik ölçümler dışında diğer tüm parametrelerde yoga grubunun daha etkin olduğu gözlendi (p<0,05).

Sonuç olarak yaptığımız bu çalışmamızda, SP’li çocuklarda fiziksel uygunluk ve günlük yaşam aktivitelerindeki fonksiyonel bağımsızlık üzerinde klasik fizik tedavi programına ek olarak uygulanan yoga egzersizlerinin iyileştirici etkisinin daha fazla olduğu görüldü. Yoga ile tedavinin SP’li çocuklarda uygulanabilir bir yaklaşım olduğu düşünülebilir.

Hazırlayan: Behlül Levent